स्थूल, सूक्ष्म र कारण शरीरमध्ये स्थूल शरीरबाट देह (अनात्म) व्याख्या सुरू गरिन्छ ।
मज्जास्थिमेदःपलरक्तचर्मत्वगाह्वयैर्धातुभिरेभिरन्वितम् । पादोरुक्षोभुजपृष्ठमस्तकैर·ैरुपा·ैरुपयुक्तमेतत् ।। ७४ ।।
स्थूल गरिएको व्याख्याः हाड, बोसो, रगत, मासु, छाला, त्वचा आदि सात धातुयुक्त अनि हात, जाँघ, छाती, खुट्टा, पिठूँ, शिर आदि अङ्गबाट निर्मित स्थूल शरीर छ । ।।७४।।
बन्धनस्थूल अनात्माको ज्ञान भएपछि सूक्ष्म आत्माको ज्ञान सरल हुने हुनाले आदिगुरु यी प्रश्नहरूको उत्तर अनात्म स्थूल शरीरको व्याख्याबाट सुरू गर्नुहुन्छ । उहाँ भन्नुहुन्छ – यो शरीर जसलाई तिमी म, मेरो शरीर, मेरो सुन्दर मुहार, मेरो सौन्दर्य भनिरहेका छौ, यथार्थतामा यो हाड, बोसो, रगत, मासु, छाला, (त्वचा) हात, जाँघ, छाती, खुट्टा, पिठ्यूँ, शिर आदि अंगहरू मिलेर बनेको एक स्थूल हो । शरीरको यथार्थता यही हो ।
यस्तो अनेकन धातु र अंग मिश्रित शरीर, जसलाई तिमी “म, मेरो” भनेर यति धेरै मोहीत र अभिमानी भएका छौ; विद्वान््–ज्ञानीहरू यसलाई “यो तिमी होइनौ” भन्दछन् । यो त धातु र अंगहरू मिश्रित अनात्मा “देह, पिण्ड वा स्थूल शरीर” मात्र हो भन्दछन् । अज्ञानले तिमीले यो हाड, छाला, रगत मिश्रित स्थूल शरीरलाई ‘म’ भनिरहेका छौ ।
अहंममेति प्रथितं शरीरं मोहास्पदं स्थूलमितीर्यते बुधैः । नभोनभस्वद्दहनाम्बुभूमयः सूक्ष्माणि भूतानि भवन्ति तानि ।। ७५ ।।
“म र मेरो” भनी प्रसिद्ध मानिरहेको शरीरलाई नै विद्वान््हरू मोहको विषय ठान्दछन् । आकाश, वायु, अग्नि, जल, पृथ्वी (यी पाँच) सूक्ष्म भूततङ्खवहरू हुन् । यिनै जड पञ्चतङ्खवहरूको अंश वा सूक्ष्म परमाणुहरू परस्पर मिलेर स्थूल शरीर बनेको हुन्छ । यिनीहरू नै स्थूल शरीर निर्माणका कारण हुन् । ।।७५।।
यो श्लोकमा स्थूल शरीरको निर्माणप्रक्रियालाई सूक्ष्मरूपमा केलाइएको छ । स्थूलरूपक देह, मासु, हाड, रगत आदि धातुहरू अनि विविध अंगहरूको मिश्रणबाट निर्मित देखिन्छ । अझ सूक्ष्मतामा हेर्ने हो भने स्थूल शरीर आकाश, वायु, अग्नि, जल, पृथ्वीतङ्खव (पाँच महाभूत) का सूक्ष्म परमाणुहरू परस्पर मिलेर निर्मित भएको हो । शरीरको पाँच तङ्खव आकाश (शरीर भित्र–बाहिर अणुहरू बीचको खाली ठाउँ), पृथ्वी (शरीरका हाड, मासु, मांसपेशी आदि), वायु (शरीरभित्रको वायु वा अक्सिजन), अग्नि (शरीरभित्रको उर्जा), पानी (शरीर भित्रको तरलपदार्थ);यी पञ्चतङ्खवहरू नै शरीर निर्माणका कारण हुन् ।
यहाँ उल्लेखनीय के छ भने, विज्ञानले भनेझैं अनन्तकालदेखि वेदान्त आदि शास्त्रहरूले पनि जगत्् वा शरीर सूक्ष्म परमाणुहरूबाट सिर्जित छ भनेका छन् । कुनै देवता वा दैत्यबाट पृथ्वी वा देह सिर्जित हुन्छ भन्ने धारणा आदिकालदेखि वेदान्त आदि शास्त्रहरूमा उल्लेख भएको पाइँदैन ।
परस्परांशैमिर्लितानि भूत्वा स्थूलानि च स्थूलशरीरहेतवः ।
मात्रास्तदीया विषया भवन्ति शब्दादयः पञ्च सुखाय भोक्तुः ।। ७६ ।।
यिनै पाँच महाभूतका पञ्चतङ्खव ९ँष्खभ कगदतभि भझिभलत० बाट भोक्ता जीवको सुखभोगको शब्दादि (शब्द, स्पर्श, रूप, रस, गन्ध) पाँच विषय बनेका हुन् । ।।७६।।
अगाडिका श्लोकमा भनिएको छ – पाँच महाभूतका सूक्ष्म परमाणुहरू मिलेर देहको निर्माण भएको हो । यो श्लोकमा भनिएको छ – यिनै पाँच महाभूत को पन्चतन्मात्रा (शब्द, स्पर्श, गन्ध, स्वाद, दृश्य) हरू शरीरका पाँच इन्द्रियका विषय बनेका छन् । जब पाँच विषय इन्द्रियको सम्पर्कमा आउँछन् तब यसले संसारिक जीवलाई सुख प्रदान गर्दछ । यही योगबाट प्राप्त हुने सुखको कारणले जीव बारम्बार विषयप्रति आकर्षित भई सम्पूर्ण जीवन यही भोगमा व्यतित गर्दछ ।
य एषु मूढा विषयेषु बद्धा रागोरुपाशेन सुदुर्दमेन ।
आयान्ति निर्यान्त्यध ऊध्र्वमुच्चैः स्वकर्मदूतेन जबेन नीताः ।।७७।।
जो मुढ (मनुष्य) यी रागरूपी विषयहरूका सुदृढ (सहजै नछुट्ने) रागरूपी पाशोले बाँधिएका छन्, ती आफ्नो कर्मरूपी दूत (कर्मफल) द्वारा वेगसँग तानिन्छन् र अनेक उत्तम या अधम योनिमा आवागमन गरिरहन्छन् । ।।७७।।
शिष्यको प्रश्न छ – बबन्धन के हो ? यो कसरी ििसर्जित हुन्छ ? कसरी चिरकालसम्म रहिरहन्छ ?
अघिल्लो श्लोकमा आदिगुरुले भन्नु भएको छ – पञ्च महाभूतसँग सम्बन्धित शब्द, स्पर्श, रूप रस, गन्ध यी पाँच विषयहरूले जीवलाई सुखको आभास गराउँदछ । यी नै विषयहरू वा विषयहरूप्रतिको राग नै बबन्धन हो ।
मुढ वा अज्ञानी मनुष्यहरू जो यी बलवान् रागरूपी विषयहरूको मोहपाशो (बन्धन) मा बाँधिएका हुन्छन्, ती जीवनपर्यन्त भोगमा वा विविध शुभ–अशुभ कर्ममा प्रवृत्त हुन्छन् । अनि मृत्युपश्चात् पनि पुनः यिनै विषय संग्रहित विषय–वासना सूक्ष्म शरीरमार्फत सँगै जाने हुनाले वासनाको प्रकृतिअनुसार उत्तम वा अधम योनिमा विचरण गरिरहन्छ । अथवा दुष्टता, कामवासना, लोभ आदि निक्रिष्ट वासनाबाट जीवनपर्यन्त सताइएका पुरुषहरू मृत्युपर्यन्त अधम, (निच) योनी; प्रेम, दया, क्षमा आदि भाव भएका पुरुषहरू मृत्युपश्चात् उत्तम योनि अनि मिश्रित स्वभाव भएकाहरूले मध्यम प्रकारको योनि प्राप्त गर्दछ भन्ने शास्त्रको मत छ । स्वर्ग, नर्क आदिको अवधारणा यो सँग मिल्दोजुल्दो छ ।